ARSLANCA - SALMANKAS KÖYÜ'NÜN TARİHİ
KISA
BİLGİLER
Konum:
Araklı – Bayburt yolu üzeri.
Telefon
Alan Kodu: 0462 (Trabzon’un alan kodunu
kullanır.)
Yükseltisi: 2130 metre civarındadır.
Eski
adı Salmankas'tır. Sınırları içinde bulunan Salmankas
Geçidi'yle aynı adı paylaşır.
KÖYÜN
ADININ ANLAMI:
Salmankas
sözcüğünün kökeni hakkında farklı görüşler mevcuttur.
Bir
görüşe göre: Salaman-gas kelimesinin
Arapça-Farsça karışımı bir kelime olduğu "sisin daralıp yoğunlaştığı,
dumanın toplanıp dağıldığı yer" anlamına geldiği görüşünün yanı sıra Rumca
kökenli bir kelime olduğu da ileri sürülmektedir.
Tarihçi yazar Mehmet Bilgin: Salmankas ismi Oğuzların Peçenek Boyu'yla
alakalıdır. SALMA kelimesinin Peçenek kökenli olduğunu belirtmiş. ''Bir diğer Peçenek ismi olan Salma ,
Karadeniz bölgesinde şahıs ismi olarak kullanılırdı. Ayrıca Salma ismi bir köy
ve bir dağ geçidi ismi olan Salmankas olarak karşımıza çıkıyor.''
Araştırmacı Yazar Güngör
Üçüncüoğlu: Salmankas ismi Karadeniz'in
kuzeyindeki Don Nehrinin kenarında yer alan SALMAKOAİ isimli Peçenek kalesi
mevcuttur. İsim Türkçe kökenli olup Oğuzların Peçenek boyuyla alakalıdır.
BURAYA TIKLAYARAK KÖYÜN ADI İLE İLGİLİ DERİN BİLGİ
EDİNEBİLİRSİNİZ: https://arslancakoyu.blogspot.com/2018/11/koyumuzun-adi-hakkinda.html
1954'te
köyün adı Arslanca olarak değiştirilmiştir
TARİHÇE
Tarihi
kayıtlara bakıldığı zaman köyün bulunduğu bölge ile ilgili ulaşılabilen en eski
kayıtlarda Salmankas adına rastlanamamaktadır. 1530 yılındaki kayıtlarda,
Yağmurdere Nahiyesi'nin 15 karyeden (köyden) oluştuğu görülmektedir. Bu köyler;
Bandırlak, Bendamil, Boğalu, Çorak, Ekiz, Filis, Geçitkışlak, İncesu, Mağara,
Pingal, Şephane, Uzundut, Yapaz, Yuval-i Ulya ve Yuval-i Süfla köyleridir. Bu
kayıtlarda Salmankas ismi bulunmamaktadır. Bu bilgi belki de köyün o tarihlerde
henüz kurulmadığı anlamına gelmektedir.
Nitekim
söylentilere göre köy Sürmene ve Araklı bölgelerinden gelen kişiler ve aileler
tarafından daha sonraki süreçlerde kurulmuştur. Bu tarihi veriler de bu bilgiyi
doğrular niteliktedir. Köylüler arasında dolaşan söylentiye göre Salmankas’ı
kuranların Davut ve Süleyman dede denilen iki kardeşin olduğu ya da bu iki
kardeşin buraya gelip yerleşen kişiler olduğu söylenmektedir. Bu iki kardeşin
bir diğer kardeşleri olan ve Bayraktar adındaki kardeşleri Sürmene’de vurgun
sonucu ölmüş ve diğer iki kardeş de oradan ayrılarak bugünkü Salmankas’ın
olduğu yere gelerek bu köyü kurmuşlardır. Ancak bu bilgiler söylenti olup henüz
belgelenememiştir. Bu konuda kimi ailelerin Of’tan kimi ailelerin ise başka
bölgelerden geldiği bilgiler bulunmaktadır.
Salmankas’ın
adının geçtiği en eski belge ise 1870 yılı Trabzon Salnamesi’dir. Bu salname
yani yıllıkta Salmankas Köyü şu şekilde yer almaktadır: Trabzon Vilayeti,
Gümüşhane Sancağı, Yağmurdere Nahiyesi, Salmankas Karyesi (köyü). Eskiden köy
Trabzon Vilayeti’ne bağlı idi.
1876
Trabzon Salnamesine göre Salmangas'ta 45 nüfus, 85 hane, 65 inek, 30 öküz, 22
at, 43 keçi, 511 koyun vardır. Küçükbaş hayvanlardan 1662 kuruş vergi
alınmıştır. 4422 kuruş da aşar vergisi alınmıştır. Ayrıca Salmankas o devirde
Yağmurdere nahiyesi içerisinde 3288 kuruş ile en fazla vergi veren köydür.
1875
yılında Salmankas, Gezge, Filas, Kavlatan, Alçakdere ve Boğalı’dan oluşan 6
köyün Bayburt’a bağlanması gündeme gelmiştir. Ancak bu köylerin halkı bunu
istemediğinden bu köyler Bayburt’a bağlanmamıştır. Kaynak: (Yunus Özger 19. YY da Bayburt
isimli doktora çalışmasından.
Kaynak: Tozlu, 19. Yy'da Gümüşhane,
s.27.)
Rus işgaline ilişkin köylülerden elde edilen bilgiler
ise, Rus işgali esnasında Ruslar tarafından köyde bir evin karargah olarak
kullanıldığı ve sivil halka herhangi bir ciddi zarar verilmediği yönündedir.
Kimi köylülerin, Ruslar tarafından kesilip yenilmesin diye ineklerini
mağaralara sakladığı da yine aktarılan bilgiler arasındadır.
1935
yılında köyün nüfusu 441 kişidir. 206 erkek. 235 kadından oluşmaktadır.
Köye ilişkin eski kayıtlardan birisi de 12/07/1935 tarihinde
Mustafa Kemal Atatürk’ün imzasıyla birlikte köyden birtakım kişi ve aileler
arazi sağlanmak suretiyle Erzincan’ın Çayırlı köyüne iskan edilmiştir. Bu arşiv
kaydı Devlet Arşivleri’nde bulunmaktadır.
Köyde yaşlılardan elde edilen bilgilere göre köyde
eskiden dini eğitim veren bir medrese bulunmakta ve köy halkı burada dini
eğitimlerini almakta idi. Medrese binası olarak kullanılan yer bugün bir depo/ süt
odası olarak durmaktadır. 1952 yılında da Salmankas’a bir ilkokul yapılmıştır. Okul
binası günümüzde hala sapasağlam durmaktadır. Bu okul binası 2016 yılında bir
yangın geçirmiş ve daha sonra köy derneği tarafından Salmankas Köy Konağı
olarak yeniden yapılarak köyün hizmetine sunulmuştur. Şimdi karşıda yer alan
Örenler Köyü de 1954 yılına kadar Salmankas’ın bir mahallesi idi. O tarihte
Örenler, köy tüzel kişiliği kazanarak ayrı bir köy olarak ayrılmıştır.
Özellikle 1970’li yıllarda köylüler başta İstanbul olmak üzere Trabzon, Erzincan
taraflarına göç etmeye başlamıştır. Bugün köylülerin çok büyük bir kısmı
İstanbul Bağcılar’da yaşamaktadır. Ormana
4 km uzaklıkta olan Arslanca köyü 1985 yılında Orman köyü vasfından
istenmeyerek çıkarılmıştır. Akçaabat’ın yüksek köylerinden tütün ekimi yapan
tütüncülerin köye gelerek tütün sattığı bilgisi aktarılmıştır. Köylüler eskiden
özellikle Of ve Rize’ye çalışmaya gitmiş ve çay toplayarak, inşaatçılık yaparak
geçim sağlamıştırlar.
2002
yılı nüfus sayımında Arslanca köyünün nüfusu 189 kişidir. 2002 yılında büyük
baş hayvan sayısı 114 adet küçükbaş hayvan sayısı 579 olarak görülmektedir. 52
adet arı kovanı bulunan Arslanca köyünde üretilen şifalı bal olduğu
bilinmektedir.
Şatıroğlu
Mahallesi, Orta Mahalle, Gedikoğlu Mahallesi ve Kale Mahallesi olarak
sayılabilecek 4 mahalleden oluşmaktadır.
Davutogullari:
Kilinçarslan, Yavuz, Ider ve Davutoglu olarak dört soyadina ayrilmistir.
Satiroglulari:
Ertürk, Alsaç ve Şatıroğlu olarak üç soyadına ayrılmıştır.
Gedikoğluları:
Gedik ve Taş iki soyadı olmuştur
Bekiroğluları:
Yıldırım ve Çelik olarak onlarda iki soyadı almışlardır
Bedükoğulları
köydeki arazilerini tamamen satarak Bayburt ve Erzincan’a göç etmişler yeni
soyadları Yıldız ve Duran olarak bilinmektedir.
Davut
ve Süleyman’ın kardeş oldukları bilinen Süleyman oğulları: Doğan soyadını almış
Doğan soyadlarını sürdürmektedirler
Mavi
oğulları: ise Demirkıran soyadını alarak bu soyadlarıyla devam etmektedirler.
Hemen
karşısında yer alan ve 1954' kadar Salmankas'ın bir mahallesi olan Örenler köyü
ise tahminen 250-300 yıl önce kurulmuştur .Köye ilk gelen
sülaleler Rize ilinin İkizdere ilçesinin Cimil köyünden (eski soyadı
Demir şimdiki Durmuş olan) Alioğulları başka bir söylentiye göre Rize diğer rivayete
göre Trabzon Of’tan göç ettiği sanılan Okur soyadındaki kişiler köyün ilk sahiplerindendir.
Sonra Çelikler Başlar, Ezberler, Gündoğdular, Canlar ve diğerleri göç etmiştir.
Örenler
Köyü muhtarlık olup Salmankas'tan ayrılırken Salmankas köyünün de ismi Arslanca
olarak değiştirilmiştir...
Köyün
belli başlı aileleri : Davutoğluları, Gedikoğluları, Şatıroğluları,
Süleymanoğulları, Mavioğluları...
1970
sonrası İstanbul başta olmak üzere yoğun göç vermeye başlamıştır
2009
yılında 74 mesken konut bulunan Arslanca köyünün dört mahallesinde dört adet
çeşme bulunmaktadır. Dağların zirvelerinden getirilen içme suyu her evin
içerisinden akmaktadır. 1952 yılında yapılan ilk öğretim okulu bulunmaktadır.
1970 yılında yenilenen güzel bir de camisi vardır.
1876
TRABZON SALNAMESİNDE SALMANKAS'A AİT VERİLER
1876
Trabzon Salnamesine göre Salmangas'ta 45 nüfus, 85 hane, 65 inek, 30 öküz, 22
at, 43 keçi, 511 koyun vardır. Küçükbaş hayvanlardan 1662 kuruş vergi
alınmıştır. 4422 kuruş da aşar vergisi alınmıştır. Ayrıca Salmankas o devirde
Yağmurdere nahiyesi içerisinde 3288 kuruş ile en fazla vergi veren köydür.
COĞRAFYA
Gümüşhane
merkezine 90 km uzaklıktadır. Trabzon Araklı'ya 65 Bayburt'a 60 km uzaklıkta
bulunan köyün Gümüşhane ile ilişkisi resmiyetten öteye gidememektedir. Sınır
köylerindendir.
Tapu
sınır kayıtlarında Salmankas yeni adıyla Arslanca köyü sınırları söyle
sıralanmaktadır. Doğudan Gezge Köyü, Çakır Ali Tepesi, Seller Boğazı, Vız Vız
Tepesi, Karpuz Kaya, Hanege Boğazı, Güneyden Nehr-i Çayır, Eski Hanlar, Yeni
yurt Boğazı;
Batıdan
Sultan Çayırı Boğazı, Köy Irmağı, Orta Yol, Mezarlık, Keşan Yolu, Erikli
Yaylası Başı; Kuzeyden Gezge Mesesi, Macar Çayırı, Harmancık Düzü, Eşek Taşı,
Çevirmelerden iki kelif, Hanefi yatak sırtı üstündeki Keşan yolu olarak
bilinmekte ve mahalli idareler müdürlüğünde de kayıtlar bu şekilde
görünmektedir.
Trabzon
Araklı'ya 67 km uzaklıktadır. Denizden 2130 metre yükseklikte olan köy merkezi,
rakım 2280 de olan Salmankas Geçidi'ni sınırlarında barındırmaktadır.
Ormana
4 km uzaklıkta olan Arslanca köyü 1985 yılında Orman köyü vasfından
istenmeyerek çıkarılmıştır. Kısmı arazilerinde Kuşburnu, yaban fındığı, yaban
eriği, ligarba, meşhur yayla çayı görülmektedir.
Bu
şirin yayla köyü ilkbahar aylarından sonbahara kadar cıvıl cıvıl, neşeli ve
yaylalarıyla birlikte çok hareketlidir.
Ülkemizin
dört bir yanına göç etmiş olan Arslancalıların akrabalık komşuluk ve dostluk
bağları devam etmektedir bu akrabalık, komşuluk ve dostluk bağlarının daha
güçlenmesi için 1991 yılında İstanbul’un Bağcılar ilçesinde yoğunlukta olan
köylülerin birlikteliklerinin devam etmesi için;
Arslanca
Köyü Sosyal Yardımlaşma, Kalkındırma, Kültür ve Turizm Derneği'ni Kurmuşlardır.
2009
yılının İlkbaharında Dernek ve köylülerin kendi imkân ve katkılarıyla 4500 adet
çam ağacı ve huş ağacı fidanı dikilmiştir.
Denizden
2130 metre yüksekte olan Arslanca köyünde doğup yaşayan insanların büyük
arzuları: Araklı, Bayburt yolunun bir an önce bitirilmesi Arslanca köyünün ve
yaylalarının eski güzelliklerine kavuşmasıdır. Köylerini ve köyün yaylasındaki
güzel taş duvar evlerini yeniden imar edilerek eskiden olduğu gibi o ihtişamlı
günlerini yeniden yaşamasıdır.
KÜLTÜR
Ağız,
gelenek/görenekler, kültürel altyapı bakımından Trabzon'a daha yakındır. Dilde
Doğu Karadeniz Bölgesi'nde olduğu gibi Rusça, Rumca ögeler bulunur.
Halk
oyunu horondur. Çalgısı kemençedir. Tipik bir Trabzon köyünü andırır, kültürel
olarak. Köylülerden edinilen bilgilere göre eskiden Salmankas’ta tipik bir
düğün türkü söylenerek horon oynanması şeklinde olmakta idi. Köyde Ziya adında
bir kemençeci olduğu ve atma türküler atıldığı ve bu şekilde insanların
horonlar oynadığı aktarılmıştır. Köyde Türkçeden başka bir dil bilinmemekte ve
konuşulmamaktadır.
Gündüzleri
dini eğitim verilen medresede Köylüler akşamları toplanarak ‘’kamçı’’ adı verilen
oyunu oynayıp eğlenirdiler. Bu şekilde sosyalleşip, eğlencelerle vakit
geçirdikleri aktarılmıştır.
Köyün
eski giyim kuşamına bakacak olursak aktarılana göre erkekler ZIPKA denilen
pantolon giyer ve kadınlar ise keşan ve peştamal giyerdiler.
Yemek
kültürü Karadeniz/ Trabzon yöresinin yemekleriyle aynıdır, Muhlama, Dönme
kuymağı, Lahana sarması, Arpa pilavı, Kavut haşlaması, Lapa, fırında patates közleme
vb. meşhur olanlarıdır.
Tandır
Ekmeği, Kete, Peynirli Gazinti, gibi hamur işi çeşitleri bulunmaktadır.
EKONOMİ
Köyün
ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Salmankas köyünün başlıca gelirini
yağ, peynir, yün ve çorap oluşturmaktadır. Çorap köylünün istihdamına yetecek
miktarda yapıldığından yağ, peynir ve yün Gümüşhane ve Trabzon’a
gönderilmektedir. Arslanca Köyü ve yaylaları, meşhur Trabzon tereyağının
üretildiği önemli Merkezlerden de biridir. Eskiden köylülerin ağaç satarak
geçim sağladığı da bilinmektedir. Köylüler eskiden özellikle Of ve Rize’ye
çalışmaya gitmiş ve çay toplayarak, inşaatçılık yaparak geçim sağlamıştırlar
ALTYAPI
BİLGİLERİ
Köyde,
ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamaktadır. Köyün içme suyu şebekesi
dağlardan getirilen suyla sağlanmıştır. Kanalizasyon şebekesi 2006 yılında
köylünün kendi gayretleriyle yapılmıştır. PTT şubesi yoktur ancak PTT acentesi
vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol
belli bir bölümde asfalt diğer bölümlerde toprak olup köyde elektrik ve sabit
telefon vardır. Elektrik bağlantısı da Trabzon’un
Araklı ilçesinden sağlanmaktadır.
İKLİM
Köyün
iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir.
Karadeniz
ikliminden Karasal iklime geçiş sahasının başlangıcında yer alır. Dolayısıyla
Karadeniz ikliminin etkisi daha fazladır.
Endemik
çiçek türlerine rastlanır. Otsu bitkiler yoğunluktadır. Ağaç yetiştirmeye
elverişli değildir.
Köylü
kendi ihtiyacına yetecek miktarda lahana, patates ekimi yapar.
Gizemli
bir armut ağacına sahiptir.,
NÜFUS
Yıllara göre köy nüfus verileri |
|
2021 |
40 |
2020 |
38[ |
2019 |
43 |
2018 |
44 |
2017 |
25 |
2016 |
45 |
2015 |
52 |
2014 |
71 |
2013 |
192 |
2012 |
32 |
2011 |
35 |
2010 |
39 |
2009 |
44 |
2008 |
32 |
2007 |
8 |
2000 |
189 |
1990 |
76 |
1985 |
163 |
MUHTARLAR
Köyün
muhtarı 2014'ten bu yana Coşkun Doğan'dır.
Seçildikleri
yıllara göre köy muhtarları:
2014-
Coşkun Doğan
2009-
Ali Kılınçarslan
2004-
Selahattin Ertürk
1999-
Zeki Yıldırım
1984-
Ali Doğan
1979-
Mustafa Davutoğlu
1974-
Mustafa Demirkıran
1970-
Süleyman Ertürk
1965-
Hamit Doğan
1960-
Yakup Ertürk
1950-
Şükrü Kılınçarslan
1935-
Şatıroğlu Mahmut
1920-
Davutoğulu Mehmet
YAYLALAR
Bir
yayla köyü olan -Salmankas- Arslanca köyüne bağlı 7 adet yayla bulunmaktadır.
Köyün
kendi yaylası olan Salmankas yaylasında eskiden Araklı, Yomra ve Arsin’den
vatandaşlar yaylacılık yapmakta idi. Günümüzde ise oldukça küçülen ve yalnızca
birkaç kelif ve yeni beton evden oluşan yaylada Salmankaslılar ve Akçaabatlı
koyuncu bulunmaktadır.
1.B.
Çimen yaylası,
2.K.
Çimen-Gıran yayla,
3.
Zuvas yaylası,
4.
B. Balahor Yaylası,
5.K.
Balahor yaylası,
6.
Nebiyurt yaylası ve
7.Çatalçayır
yaylası olarak bilinmektedir.
Köylülerin
kendileri kullandığı yayla ise -Salmankas- yaylası olarak bilinmektedir.
KÖYÜN FOTOĞRAFLARI